1968 yılında klasik analizci Steven Karpman tarafından ortaya atılan Drama Üçgeninde Kurban, Suçlayıcı ve Kurtarıcıya göre geleceğin tanımı yapılsa ancak bu kadar olabilirdi.

Hem aile hem de iş yaşam döngümüzde zaman zaman içinde bulunduğumuz ve fark etmediğimiz bu üçgende şüphesiz Kurban; daima hayattan korkar.Hep haksızlığa uğrar ve kırmızı kar misali sonu olmayan bir kurtuluşu bekler.

Suçlayıcı; zayıflıklarını ve değiştirmeme dönüştürmeme gayretini saldırganlık ve öfkeyle ifade eder.Bahaneler yaratmak ve yargılara varmaktan hiç vazgeçmez.
Onun için her şey ulaşılmazdır.

Ve Kurtarıcı…
Kulağa ne kadar da Afili geliyor değil mi?
Ah bu bizim kahramanca büyütülüşlerimiz…
Ve onlar kurbana üzülmekten, onu kurtarma arzusundan başka bir şey düşünemezler.Koşullu bir övgü ve şükran çabası içinde debelenip dururlar.
Ancak tam olarak sorunları da çözemezler.

Kendini bilen ve girdiği döngünün farkında olan kurtarıcılar;
iyiliği koşulsuz, sorunları çözümlerle fırsata çeviren ve önce kendi hayatlarının kurtarıcısı olmayı seçerek yürekli olanlardır 😉
Ve değişimi kabul etmek hayattaki en büyük kabulleniştir.

“Fark ettiğin Anda değişirsin.”